Każdy naród posiada swoje charakterystyczne tradycje i obyczaje, ukształtowane na przestrzeni wieków. Obyczaje to „twarz narodu” – spojrzawszy na nie, od razu możemy dowiedzieć się, z kim mamy do czynienia.

Obyczaje to niepisane reguły, którymi kierują się ludzie zarówno w swoich najdrobniejszych domowych troskach, jak i w najważniejszych działaniach społecznych.

Ukraina | Festiwal muzyki folkowej w Kijowie

Ukraina | Festiwal muzyki folkowej w Kijowie (DSCN0110 by Bo&Ko na licencji CC BY-SA 2.0)

Od niepamiętnych czasów odnoszono się do tradycji z należnym szacunkiem. Nawet po przyjęciu chrześcijaństwa, Ukraińcy zachowali wiele swoich starodawnych obyczajów, mieszając je z religijnymi. Także dzisiaj, po tysiącu lat, w ukraińskich zwyczajach niełatwo odkryć granicę, gdzie kończy się stara kultura, a zaczyna nowa – chrześcijańska.

Boże Narodzenie

Jednym z podstawowych ukraińskich obyczajów jest obchodzenie Bożego Narodzenia. W przeddzień świąt – 6 stycznia – obchodzi się tzw. Święty Wieczór. Głównymi potrawami tego dnia są: kutia – ryżowa albo pszenna kasza z miodem, rodzynkami i makiem oraz uzwar – kompot z suszonych owoców. Według obyczaju, w Święty Wieczór podaje się 12 postnych potraw. 7 stycznia, czyli w dniu prawosławnego Bożego Narodzenia, przygotowuje się prawdziwą ucztę. Post się zakończył, więc na stole królują różnorakie potrawy mięsne.

Według dawnej tradycji, pod wieczór Bożego Narodze,nia grupa kolędników chodziła po domach z torbami do zbierania prezentów. Kolędnicy wybierali spośród swojej grupy głównego – „Brzozę”, „Łatkowego” – który zbierał słoninę i kiełbasy, „Skarbnika”, „Chlebowego”, „Gwiazdowego” (nosił gwiazdę), a także tancerzy, skrzypków i innych.

Kolędowanie jest jeszcze praktykowane w niektórych regionach Ukrainy (głównie na wsiach) i trwa czasami przez kilka wieczorów (ale nie dłużej niż do dnia Chrztu Pańskiego – 19 stycznia), dopóki nie zostanie odwiedzony każdy dom we wsi.

Maslenica | Po zjedzeniu złocistych blinów udzieli się nam część drzemiącego w nich ciepła i energii

Maslenica | Po zjedzeniu złocistych blinów udzieli się nam część drzemiącego w nich ciepła i energii (PICT1381 by Serene Vannoy na licencji CC BY 2.0)

Maslenica – ostatni tydzień karnawału

Innym popularnym ukraińskim obyczajem jest tzw. tydzień Maslenicy. To święto istniało na Rusi jeszcze w czasach przedchrześcijańskich. Obyczaj wiąże się symbolicznym wyprowadzaniem zimy i spotkaniem wiosny. Po pojawieniu się na Rusi chrześcijaństwa, Maslenicę zaczęto obchodzić w ostatnim tygodniu przed Wielkim Postem. Podstawowe elementy tego święta to naleśniki (bliny) i tańce ludowe.

W dawnej Rusi blin był symbolem słońca – skojarzono je na zasadzie podobieństwa, wszak naleśnik jest równie złoty, okrągły i gorący. Wierzono, że zjadając blina, ludzie otrzymują cząstkę słonecznego jego ciepła i siły. Każdy dzień tygodnia Maslenicy miał swoją nazwę i przypisane zwyczaje. Dzisiaj bliny można doprawiać sobie śmietaną, konfiturami, miodem, kawiorem i czym kto sobie życzy.

Ukraina | W Zielony Poniedziałek święci się pola, by Pan chronił je od gradu i pożaru

Ukraina | W Zielony Poniedziałek święci się pola, by Pan chronił je od gradu i pożaru (by Dmytro Samsonov na licencji FreeImages)

Trójca

Zgodnie z Biblią w ten dzień na apostołów zstąpiła łaska Ducha Świętego. Na Ukrainie to święto obchodzone jest przez trzy dni: Zieloną Niedzielę, Zielony Poniedziałek i Dzień Ducha Świętego. W Zieloną Niedzielę, zgodnie z wierzeniami, trzeba być ostrożnym, ponieważ jest to dzień największej agresywności rusałek, strzyg, topielic i innych sił nieczystych.

W Zieloną Niedzielę, według ukraińskich obyczajów, dziewczęta wróżą sobie przy pomocy wianków. W tym celu muszą udać się nad strumień (pamiętając cały czas o zachowaniu ostrożności!) i puścić wianki na wodę – jeśli dwa wianki się spotkają, oznaczało to, że dziewczyna w tym roku wyjdzie za mąż.

W Zieloną Niedzielę należy także pójść na cmentarz i wspomnieć zmarłych przodków, obowiązkowo stawiając im na grobach ulubione potrawy. Po tym odbywają się spacery, tańce i zabawy.

W Zielony Poniedziałek, po nabożeństwie w cerkwi, święci się pola, aby Pan chronił je od gradu i pożaru.

Trzeci dzień świąteczny, Dzień Ducha Bożego, świętują przede wszystkim dziewczęta. Organizują różne zabawy, np.: „wodzenie topoli”. Polega to na tym, że z grupy dziewcząt wybierają najładniejszą, która będzie grała rolę „topoli”. Później tę dziewczynę, aby nikt jej nie rozpoznał, przystrajają wiankami. Razem z wesołą gromadą „topola” chodzi od domu do domu, a gospodarz każdego domu, do którego ona zajdzie, powinien ją szczodrze obdarować prezentami. W tym dni święci się także studnie.

Zainteresują Cię również

Jak ubierać się w Dubaju? Jak ubierać się w Dubaju?
Dubaj jest emiratem dość tolerancyjnym pod względem ubioru, jednak mimo wszystko obowiązuje tu, wynikający z norm...
Duże okna w Holandii Duże okna w Holandii
Spacerując czy przejeżdżając ulicami holenderskich miast z pewnością zwrócimy uwagę na duże, często niezasłonięte...
Ludowy taniec ukraiński Ludowy taniec ukraiński
Ludowy taniec ukraiński rozwijał się na przestrzeni całej historii ukraińskiego narodu, wzbogacając się o nowe...
Znani Portugalczycy Znani Portugalczycy
Portugalia to kraj marzycieli, którzy osiągają swoje cele i spełniają odważne pragnienia! Oto kilka sylwetek...
Dubaj – ludność i skład etniczny Dubaj – ludność i skład etniczny
Dubaj to miejsce, gdzie rdzenni mieszkańcy stanowią niewielki fragment mozaiki narodowościowej. Większość...
Portugalskie imiona i nazwiska Portugalskie imiona i nazwiska
Portugalczycy, to ludzie o co najmniej dwóch nazwiskach. Zapisywane w pierwszej kolejności, ale wbrew pozorom...